1326. diegeiró
Thayer's Greek Lexicon
STRONGS NT 1326: διεγείρω

διεγείρω; 1 aorist διηγειρα; passive, imperfect διηγειρομην (but Tr WH (T editions 2, 7) διεγείρετο in John 6:18, cf. Buttmann, 34 (30); WH's Appendix, p. 161); 1 aorist preposition διεγερθείς; to wake up, awaken, arouse (from repose; differing from the simple ἐγείρω, which has a wider meaning); from sleep: τινα, Mark 4:38 (here T Tr WH ἐγείρουσιν); Luke 8:24; passive, Luke 8:24 T Tr text WH; Mark 4:39; with the addition ἀπό τοῦ ὕπνου, Matthew 1:24 (L T Tr WH ἐγερθείς); from repose, quiet: in passage of the sea, which begins to be agitated, to rise, John 6:18. Metaphorically, to arouse the mind; stir up, render active: 2 Peter 1:13; 2 Peter 3:1, as in 2 Macc. 15:10, τινα τοῖς θυμοῖς. (Several times in the O. T. Apocrypha (cf. Winers Grammar, 102 (97)); Hipper. (Aristotle), Herodian; occasionally in Anthol.)

STRONGS NT 1326a: διεξέρχομαιδιεξέρχομαι: (2 aorist διεξηλθον); to go out through something: διεξελθοῦσα, namely, διά φρυγάνων, Acts 28:3 Tdf editions 2, 7. (the Sept.; in Greek writings from (Sophicles, Herodotus), Euripides down.)

Forms and Transliterations
διεγειρειν διεγείρειν διεγειρετο διεγείρετο διεγείρουσιν διεγειρω διεγείρω διεγερθεις διεγερθείς διεγερθεὶς διεκβαλεί διεκβαλλεί διεκβάλλει διεκβολαί διεκβολάς διεκβολή διεκβολήν διεκβολής διελεγχθήσεται διελεγχθώμεν διεμβαλούσι διενέβαλε διεξάγεται διεξελεύση διεξέλθοι διεξελθούσα διεξήλθε διηγειραν διήγειραν διηγείρετο διήλασεν diegeiran diēgeiran diḗgeiran diegeirein diegeírein diegeireto diegeíreto diegeiro diegeirō diegeíro diegeírō diegertheis diegertheìs
Links
Interlinear GreekInterlinear HebrewStrong's NumbersEnglishman's Greek ConcordanceEnglishman's Hebrew ConcordanceParallel Texts
1325
Top of Page
Top of Page