STRONGS NT 4920: συνιέω

συνιέω, see συνίημι.

STRONGS NT 4920: συνίημισυνίημι, 2 person plural συνίετε, 3 person plural συνιοῦσιν (Matthew 13:13 R G T; 2 Corinthians 10:12 Rec., from the unused form συνιέω), and συνιᾶσιν (2 Corinthians 10:12 L T Tr WH), and συνιοῦσιν (Matthew 13:13 L Tr WH from the unused (συνιω), subjunctive 3 person plural συνιῶσι (R G L T Tr in Mark 4:12 and Luke 8:10, from the unused συνιέω or from συνίημι) and συνιῶσι (WH in Mark and Luke the passages cited, from the unused συνιω), imperative 2 person plural συνίετε, infinitive συνιέναι, participle συνίων (Romans 3:11 R G T from συιέω), and συνίων (Romans 3:11 L Tr WH, and often in the Sept., from συνιω), and συνίεις (Matthew 13:23 L T Tr WH; Ephesians 5:17 R G; but quite erroneously συνίων, Griesbach in Matthew, the passage cited (Alford on Romans 3:11; cf. WHs Appendix, p. 167; Tdf. Proleg., p. 122); Winers Grammar, 81 (77f); Buttmann, 48 (42); Fritzsche on Rom. vol. i., p. 174f); future συνήσω (Romans 15:21); 1 aorist συνῆκα; 2 aorist subjunctive συνῆτε, συνῶσι, imperative 2 person plural σύνετε (Mark 7:14 L T Tr WH); (σύν, and ἵημι to send);

1. properly, to set or bring together, in a hostile sense, of combatants, Homer, Iliad 1, 8; 7, 210.

2. to put (as it were) the perception with the thing perceived; to set or join together in the mind, i. e. to understand (so from Homer down; the Sept. for בִּין and הִשְׂכִּיל): with an accusative of the thing, Matthew 13:23, 51; Luke 2:50; Luke 18:34; Luke 24:45; followed by ὅτι, Matthew 16:12; Matthew 17:13; followed by an indirect question, Ephesians 5:17; ἐπί τοῖς ἄρτοις, 'on the loaves' as the basis of their reasoning (see ἐπί, B. 2 a. α.), Mark 6:52; where what is understood is evident from the preceding context, Matthew 13:19; Matthew 15:10; Mark 7:14; absolutely, Matthew 13:13-15; Matthew 15:10; Mark 4:12; Mark 8:17, 21; Luke 8:10; Acts 7:25; Acts 28:26; Romans 15:21; 2 Corinthians 10:12; ὁ συνίων or συνίων as a substantive, (Buttmann, 295 (253f); Winers Grammar, 109 (104)), the man of understanding, Hebraistically equivalent to a good and upright-man (as having knowledge of those things which pertain to salvation; see μωρός): Romans 3:11 (from Psalm 13:2 ()). (Synonym: see γινώσκω, at the end.)

συνείτε σύνες συνετε σύνετε συνέτω συνή συνήκα συνηκαν συνήκαν συνῆκαν συνήκας Συνηκατε Συνήκατε συνήκε συνήκεν συνής συνησει συνήσει συνήσεις συνήσεται συνήσουσι συνησουσιν συνήσουσιν συνήσω συνητε συνήτε συνῆτε συνιασιν συνιᾶσιν συνιεί συνιείν συνιεις συνιείς συνιεναι συνιέναι συνίεναι συνιέντας συνιέντες συνιεντος συνιέντος συνιέντων συνιετε συνίετε συνιής συνιόντων συνιούσι συνιουσιν συνιούσιν συνίουσιν συνιων συνιών συνίων συνιώσι συνιωσιν συνιώσιν συνιῶσιν συνίωσιν συνώ συνώσι συνωσιν συνῶσιν sunekan sunēkan Sunekate Sunēkate sunesousin sunēsousin sunete sunēte suniasin sunieis sunienai sunientos suniete sunion suniōn suniosin suniōsin suniousin sunosin sunōsin synekan synêkan synēkan synē̂kan Synekate Synēkate Synḗkate synesousin synēsousin synḗsousin synete synête synēte synē̂te sýnete syniasin syniâsin synieis synieís synienai syniénai synientos syniéntos syniete syníete synion syniōn syníon syníōn syniosin syniōsin syníosin syníōsin syniousin syníousin synosin synôsin synōsin synō̂sinInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts