STRONGS NT 5339: φείδομαι

φείδομαι; future φείσομαι; 1 aorist ἐφεισάμην; deponent middle; from Homer down; the Sept. for חָמַל, חוּס, חָשַׂך (to keep back); to spare: absolutely 2 Corinthians 13:2; τίνος, to spare one (Winers Grammar, § 30, 10 d.; Buttmann, § 132, 15), Acts 20:29; Romans 8:32; Romans 11:21; 1 Corinthians 7:28; 2 Corinthians 1:23; 2 Peter 2:4f; to abstain (A. V. forbear), an infinitive denoting the act abstained from being supplied from the context: καυχᾶσθαι, 2 Corinthians 12:6 (μή φειδου — namely, διδάσκειν — εἰ ἔχεις διδάσκειν, Xenophon, Cyril 1, 6, 35; with the infinitive added, λέγειν κακά, Euripides, Or. 393; δρασαι τί τῶν τυραννικων, Plato, de rep. 9, p. 574 b.).

Forms and Transliterations

εφείδετο εφεισάμην εφεισατο εφείσατο ἐφείσατο εφείσω φείδεσθαι φείδεται φειδομαι φείδομαι φειδομενοι φειδόμενοι φειδομενος φειδόμενος φειδόμενός φείδονται φείσαι φείσαί φεισάμενος φείσασθαι φείσασθέ φεισεται φείσεται φείσεταί φείση φείσησθε φεισομαι φείσομαι φείσονται epheisato epheísato pheidomai pheídomai pheidomenoi pheidómenoi pheidomenos pheidómenos pheisetai pheísetai pheisomai pheísomai

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts